Memory enhancing drugs and Alzheimer’s Disease: Enhancing the self or preventing the loss of it?

In this paper we analyse some ethical and philosophical questions related to the development of memory enhancing drugs (MEDs) and anti-dementia drugs. The world of memory enhancement is coloured by utopian thinking and by the desire for quicker, sharper, and more reliable memories. Dementia is characterized by decline, fragility, vulnerability, a loss of the most important cognitive functions and even a loss of self. While MEDs are being developed for self-improvement, in Alzheimer’s Disease (AD) the self is being lost. Despite this it is precisely those patients with AD and other forms of dementia that provide the subjects for scientific research on memory improvement. Biomedical research in the field of MEDs and anti-dementia drugs appears to provide a strong impetus for rethinking what we mean by ‘memory’, ‘enhancement’, ‘therapy’, and ‘self’. We conclude (1) that the enhancement of memory is still in its infancy, (2) that current MEDs and anti-dementia drugs are at best partially and minimally effective under specific conditions, (3) that ‘memory᾿and ‘enhancement᾿are ambiguous terms, (4) that there is no clear-cut distinction between enhancement and therapy, and (5) that the research into MEDs and anti-dementia drugs encourages a reductionistic view of the human mind and of the self

Vitamin E contents of processed meats blended with palm oils

The vitamin E contents of beef burgers and chicken frankfurters blended with palm oil (PO) were determined. PO and red PO cooked beef burgers resulted in a significant (P � 0.05) loss of vitamin E from 427.5 to 178.0 mg/g and from 367.0 to 271.0 mg/g, respectively, after 6 months of storage. The concentration of alpha-tocopherol (a-tocopherol) for all retorted chicken frankfurters was reduced (P � 0.05) by 66.0–91.50 (16–46%) mg/g while the alpha-tocotrienol (a-tocotrienol) in all retorted chicken frankfurters significantly decreased (P � 0.05) by 63.0–95.5 mg/g (28–48%) after 6 months of storage. Both a-tocopherol and a-tocotrienol decreased at a faster rate (62– 64% and 53–61% loss, respectively) and was less stable than the gammatocotrienol (12–59%) and the delta-tocotrienol (4–28%) in beef burgers. The effect of processing, cooking, frozen storage and the type of fats used could influence vitamin E stability and content in meat products

Stabilność emulsji stabilizowanej kazeiną micelarną; wpływ czynników środowiskowych

The stability of emulsion prepared wit micellar casein and peanut oil was affected by energy input, the concentration of protein dispersion, pH nad ionic strenght. At pH 6 the emulsion stability was lower than at higher pHs i.e. pH > 6. The percent of emulsion separation increased as protein concentration was decreasing. lncreasing the energy input and ionic strength (NaCl) improved the stability of emulsions formed in the value homogenizer. The results indicate marked structural changes in the interfacial protein under the conditions studied.Określano wpływ nakładu energii, stężenia białka, pH oraz siły jonowej na stabilność emulsji stabilizowanej kazeiną micelarną. Stabilność emulsji badano po wirowaniu i wyrażano w procentach jako stosunek wysokości warstwy oddzielonej i wysokości początkowej emulsji. Stwierdzono wyraźny wpływ analizowanych czynników na stabilność emulsji typu o/w stabilizowanej kazeiną micelarną. Zwiększenie nakładu energii do otrzymywania emulsji powyżej 228 x 10⁶ Jm⁻³ znacznie poprawiało jej stabilność wskutek zmniejszenia średniego rozmiaru kropli a tym samym zwiększenia powierzchni międzyfazowej. Dalszy wzrost nakładu energii w mniejszym stopniu wpływał na stabilność emulsji. Stabilność emulsji była najniższa w środowisku o pH 6, wskutek zmniejszenia sił odpychania międzycząsteczkowego i zwiększała się wyraźnie wraz ze wzrostem pH w zakresie 6-9, osiągając wartości 3-krotnie wyższe przy pH 9. Stopień rozdziału faz w emulsji zwiększał się gdy stężenie białka w roztworze obniżało się; 5% stężenie kazeiny micelarnej w dyspersji zapewniało otrzymanie bardzo stabilnych emulsji typu o/w. Dodatek NaCl w ilości do 17,1 mM poprawiał stabilność emulsji wskazując na maskowanie ładunków elektrycznych w środowisku o niewielkim stężeniu soli. Zwiększenie stężenia NaCl pogarszało stabilność emulsji. Stwierdzone zależności wskazują na znaczne zmiany strukturalne białka międzyfazowego zachodzące podczas emulgowania w różnych warunkach środowiskowych

Assessment of The in Vitro Digestibility of Casein using The pH-stat Method: The Effect of Alkali and Heat Treatments and Iron Addition

vokkirjasto Aj-